του Benoit Dercy, πολιτιστική ανάπτυξη και ανάπτυξη επισκεπτών, Musée d’Archéologie nationale (Saint-Germain-en-Laye).
Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2024 στις 3.30μ.μ.
Amphithéâtre VIRA SOULEUMaison des associations, 12 ter place Garibaldi, 06000 Νίκαια
Η ιστορία των αρχαίων ελληνικών τεχνικών και της χειροτεχνίας έχει δώσει μέχρι στιγμής ελάχιστη προσοχή σε ένα υλικό όπως το δέρμα, με το πρόσχημα ότι οι κειμενικές και εικονογραφικές πηγές λείπουν ή είναι πολύ υπαινικτικές, και επειδή αντικείμενα από δέρματα, γούνες και δέρματα έχουν βρεθεί πολύ σπάνια σε ανασκαφές. Η διάλεξη αυτή θα επανεξετάσει όσα γνωρίζουμε για τα στάδια της κατασκευής της πρώτης ύλης σε υλικό, μια κατασκευή που απαιτεί ειδικές γνώσεις, προτού προχωρήσει στην εξέταση της χρήσης των δερμάτων, των γουναρικών και των δερμάτων.
Bιβλιογραφία
Η εργασία με δέρματα και δέρματα στον αρχαίο ελληνικό κόσμο
Μια απόπειρα αρχαιολογίας των εξαφανισμένων που εφαρμόζονταν στο δέρμα
Η ιστορία των αρχαίων ελληνικών τεχνικών και τεχνών έχει αφήσει μέχρι στιγμής ελάχιστο χώρο για ένα υλικό όπως το δέρμα, με το πρόσχημα ότι οι κειμενικές και εικονογραφικές πηγές είτε απουσιάζουν είτε είναι πολύ υπαινικτικές, και επειδή αντικείμενα από δέρμα, γούνα και δέρμα έχουν βρεθεί πολύ σπάνια στις ανασκαφές. Ωστόσο, η συλλογή μαρτυρικών πηγών (εικόνες, λογοτεχνικά, επιγραφικά και παπυρολογικά κείμενα) -όχι χωρίς να επεκταθεί το πεδίο της έρευνας ώστε να συμπεριλάβει ορισμένους λατίνους και ύστερους συγγραφείς, όπως οι λεξικογράφοι- και, σε πολύ μικρότερο βαθμό, τα δεδομένα πεδίου, Σε συνδυασμό με ένα τεχνικό μοντέλο κατασκευής του υλικού, αυτό μας επέτρεψε να ρίξουμε μια νέα ματιά στην τέχνη και τις χρήσεις των δερμάτων και των δερμάτινων ειδών στην Αρχαία Ελλάδα, αν και θέτει επίσης μεγάλο αριθμό ανεπίλυτων ερωτημάτων και θεμάτων.
Με όλη τη σύνεση και τη μετριοπάθεια που απαιτείται από έναν ερευνητή που ασχολείται με τον αρχαίο κόσμο, η έρευνά μας επιχειρεί να κάνει έναν απολογισμό όσων γνωρίζουμε για τα στάδια της μετατροπής των πρώτων υλών σε υλικά, μια διαδικασία που απαιτούσε συγκεκριμένες γνώσεις, αλλά η οποία έπρεπε να πραγματοποιείται σε πολύ διαφορετικό βαθμό. Στη συνέχεια εξετάζουμε τη χρήση των δερμάτων, των γουναρικών και του δέρματος, από τις πιο συνηθισμένες καθημερινές χρήσεις έως τις πιο ειδικές περιπτώσεις. Τέλος, εξετάζουμε την οργάνωση των «δερμάτινων επαγγελμάτων», από την προμήθεια των ακατέργαστων δερμάτων έως την υποδηματοποιία, και την αξιολόγηση που έγινε για τις δραστηριότητες αυτές στην Αθήνα του 4ου αιώνα π.Χ., την καλύτερα τεκμηριωμένη περίοδο για το θέμα.
