Η Ελλάδα συνεχίζει να διαπρέπει στον χώρο της τέχνης και στα όσκαρ.
Η επικαιρότητα τρέχει κι η βραδιά των όσκαρ στην αίθουσα Walk of Fame στο Dolby Theater του Χόλιγουντ τράβηξε φυσικά όλα τα βλέμματα.
Ο Γιώργος Λάνθιμος σάρωσε για ακόμη μία φορά τα πάντα στο πέρασμά του, καθώς κατάφερε να κερδίσει όχι ένα, όχι δύο, αλλά τέσσερα βραβεία!
Ο λόγος για την ταινία “Poor Things” του Γιώργου Λάνθιμου, μεταξύ των οποίων τα βραβεία ήταν στις κατηγορίες “Α’ Γυναικείου Ρόλου” στην Έμα Στόουν για την ερμηνία της, όσκαρ για τα καλύτερα κοστούμια, για την καλύτερη σκηνογραφία και τέλος για το καλύτερο make Up/μαλλιά.
Η ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, εκτός από τις 11 υποψηφιότητες για Όσκαρ, ταξίδεψε στο Λος Άντζελες έχοντας… 407 υποψηφιότητες για διεθνή βραβεία και 99 νίκες, ανάμεσά τους 2 Χρυσές Σφαίρες, 5 BAFTA, 1 βραβείο κριτικών και φυσικά τον Χρυσό Λέοντα του Φεστιβάλ Βενετίας.
«Θα γίνω σκηνοθέτης»
Ο πολυβραβευμένος Γιώργος Λάνθιμος αποφάσισε ότι θα ακολουθούσε αυτό τον δρόμο τη δεκαετία του 1980 στην Ελλάδα. Σε συνέντευξή του ο ίδιος, στο παρελθόν, έχει αναφέρει πως, εκείνη την εποχή, ήταν αδιανόητο για ένα 15χρονο αγόρι να πει «θα γίνω σκηνοθέτης». Ωστόσο, ο έφηβος από το Παγκράτι έκανε ακριβώς αυτό. Σκέφτηκε ότι θα μπορούσε τουλάχιστον να σκηνοθετεί τηλεοπτικές διαφημίσεις για τα προς το ζην, αντί να πιάσει μία «βαρετή» δουλειά. Γεννημένος στις 23 Σεπτεμβρίου 1973 στην Αθήνα, ο Γιώργος Λάνθιμος θα μπορούσε να είχε ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα του και να γίνει επαγγελματίας μπασκετμπολίστας. Ο Αντώνης Λάνθιμος, που έφυγε από τη ζωή το 2019, υπήρξε κατά τις δεκαετίες του 1960 και 1970 ένας ταλαντούχος μπασκετμπολίστας που έπαιζε για χρόνια στον Όμιλο Μπάσκετ του Παγκρατίου αλλά και στην Εθνική Ελλάδος.
Ο ίδιος ήταν που επιχείρησε να περάσει το «μικρόβιο» του μπάσκετ στον γιο του, όπως θα παραδεχόταν χρόνια αργότερα ο σκηνοθέτης. Πράγματι, ο νεαρός Γιώργος έπαιξε στην ομάδα του Παγκρατίου αλλά δεν ήταν γραφτό να κάνει καριέρα στο παρκέ. Η αληθινή του αγάπη ήταν οι σκοτεινές αίθουσες των κινηματογράφων. Φοίτησε στη Σχολή Μωραΐτη, όπου ο πατέρας του εκτελούσε χρέη προπονητή μπάσκετ, Μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο συνέχισε με σπουδές διοίκησης επιχειρήσεων τις οποίες εγκατέλειψε σε ηλικία 19 ετών. Τότε ήταν που έκανε το μεγάλο βήμα να γραφτεί στη Σχολή Σταυράκου, ώστε να σπουδάσει σκηνοθεσία.
Από τη σχολή δεν αποφοίτησε ποτέ, ήταν όμως αρκετά ταλαντούχος ώστε να αρχίσει να εργάζεται για τα προς το ζην σε γυρίσματα τηλεοπτικών διαφημίσεων και μουσικών βίντεο κλιπ. Μέχρι τα τέλη των 90’s ο Λάνθιμος είναι ο σκηνοθέτης εντυπωσιακών βίντεο κλιπ για τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής ποπ σκηνής της εποχής, όπως ο Σάκης Ρουβάς και η Δέσποινα Βανδή, αλλά και άλλους τραγουδιστές όπως οι Κατερίνα Κυρμιζή και Νίκος Γρηγοριάδης. Παράλληλα, κάποια από τα πιο αξιομνημόνευτα τηλεοπτικά διαφημιστικά σποτ φέρουν τη σκηνοθετική υπογραφή του. Μεταξύ αυτών, το εμβληματικό «Πουτ δε κοτ ντάουν σλόουλι», για τους Έλληνες αστυνομικούς που έχουν δει πολλές αμερικανικές σειρές, αλλά και ο Έλληνας οδηγός στο Λονδίνο, που τσακώνεται στη διαστεύρωση με μία Ελληνίδα που κάνει τη βόλτα της.
Οι ικανότητές του δεν περιορίστηκαν μόνο στην οθόνη, όμως, καθώς το 2002 έως το 2011 σκηνοθέτησε τέσσερις θεατρικές παραστάσεις ενώ υπήρξε μέλος της creative ομάδας πίσω από τις τελετές έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.
«Κάναμε ταινίες εξαρτώμενοι αποκλειστικά από τους φίλους μας»
Παρότι τα τελευταία χρόνια έχει συνεργαστεί με κάποιους από τους μεγαλύτερους αστέρες του Χόλιγουντ, ο Γιώργος Λάνθιμος επιλέγει να ζει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Οι συνεντεύξεις του είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού και ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για την προσωπική του ζωή. Είναι παντρεμένος με τη Γαλλίδα ηθοποιό Ariane Labed και τα τελευταία χρόνια ζουν στο Λονδίνο. «Κατά κάποιον τρόπο, όσο πιο μακριά βρίσκομαι από την Ελλάδα, τόσο πιο Έλληνας αισθάνομαι», έχει δηλώσει ο ίδιος ενώ έχει υπογραμμίσει πως, «στην Ελλάδα κάναμε ταινίες εξαρτώμενοι αποκλειστικά από τους φίλους μας και τη γενναιοδωρία των συνεργατών μας, οι οποίοι δούλευαν με ελάχιστα ή και χωρίς χρήματα, δάνειζαν τον εξοπλισμό ή τους χώρους για να δουλέψουμε».
Πλέον, απολαμβάνει σε μεγάλο βαθμό της ελευθερία και τα budget για να κάνει τη δουλειά του όπως την αντιλαμβάνεται και με τους συνεργάτες που επιθυμεί.
