1922
Μετά από δέκα περίπου χρόνια πογκρόμ, πρακτικών εκτοπισμού και εξόντωσης που υπέστησαν εντός της Οθωμανικής Ανατολίας, οι χριστιανικοί πληθυσμοί θα εκδιωχθούν από τη Μικρά Ασία. Περίπου δύο εκατομμύρια πρόσφυγες, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι εντελώς άποροι, φτάνουν και εγκαθίστανται στην Ελλάδα. Μία μικρή χώρα με πληθυσμό μόλις πέντε εκατομμυρίων και σε μεγάλο βαθμό ερειπωμένη μετά από μια σχεδόν αδιάκοπη στρατιωτική κινητοποίηση κατά τους Βαλκανικούς πολέμους του 1912 -1913.
Οι Έλληνες τους υποδέχονται με δυσπιστία ή ακόμα και εχθρότητα. Αντιμετωπίζονται αρνητικά τόσο από τους τοπικούς πληθυσμούς όσο και από τις αρχές, Την πρώτη περίοδο είναι πολύ συχνά αποκλεισμένοι και περιθωριοποιημένοι. Ένας πληθυσμός στιγματισμένος από την αρχή μετά από τον βίαιο εκτοπισμό του. Θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την χαμένη αλλά εξιδανικευμένη πιά πατρίδα. Μία πατρίδα που θα κρατήσουν πλέον για πάντα στη μνήμη τους. Στην Ελλάδα οι πρόσφυγες θα συμβάλουν στη δημογραφική ανάπτυξη τόσο στον πολιτιστική τομέα όσο και στον ι οικονομικό εμπλουτισμό της ελληνικής κοινωνίας. Μακριά από μια συμπαγή ομάδα, με ξεχωριστές κοινωνικές καταβολές και ποικίλα πολιτισμικά υπόβαθρα, οι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία τη δεκαετία του 1920 θα γίνουν το κύριο συστατικό της νέας Ελλάδας που αναδύθηκε μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης.
Αυτό το στρογγυλό τραπέζι πρόκειται να ασχοληθεί με στις πολλαπλές επιπτώσεις αυτής της ιστορικής παρουσίας τόσο στον σχεδιασμό του ελληνικού κράτους όσο και σε ό,τι αφορά τις πληθυντικές κοινωνικο-πολιτιστικές κληρονομιές στην ελληνική κοινωνία κατά τον 20ό αιώνα και μέχρι τις μέρες μας.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Έναρξη στις 17:00
«Το να είσαι Μικρασιάτης στην Ελλάδα του 20ού αιώνα: ανάμεσα στην πολιτική συμπεριφορά και τις κοινωνικο-πολιτιστικές δεσμεύσεις» Νικόλαος Πίτσος, συνεργάτης ερευνητής στο Ερευνητικό Κέντρο Ευρώπης-Ευρασίας στην Inalco και υπεύθυνος συλλογών για τον ελληνικό τομέα στο BULAC.
Μια νέα γεωγραφία της Ελλάδας: πώς και πού να εγκατασταθούν με βιώσιμο τρόπο περισσότεροι από ένα εκατομμύριο εντελώς άποροι κάτοικοι σε μια χώρα μόλις 5 εκατομμυρίων κατοίκων που είναι σχεδόν εξίσου άποροι; Joëlle Dalègre, λέκτορας εξουσιοδοτημένη να διευθύνει την έρευνα στην Inalco, καθηγήτρια ιστορίας και διδάκτωρ γεωγραφίας
Μουσική κληρονομιά και μνήμη των προσφύγων που εγκαταστάθηκαν στον Πειραιά στα Ρεμπέτικα της δεκαετίας του 1920 Κατερίνα Ναζλόγλου, Αναπληρώτρια Ιστορίας, Επίτιμη Καθηγήτρια CPGE
Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή το 1922, ο Αριστείδης Στεργιάδης, ο παντοδύναμος Ύπατος Αρμοστής της Ελλάδας στη Σμύρνη, κατέφυγε στη Γαλλία. Ποιες ήταν οι συνθήκες που τον οδήγησαν να βρει καταφύγιο στη Νίκαια όπου πέρασε 25 χρόνια στην εξορία και όπου πέθανε για να ταφεί σε έναν ομαδικό τάφο στο Cimetière de Caucade τον Ιούνιο του 1949; Βικτώρια Σολομωνίδη-Hunter FKC FRHistS Λέκτορας University College του Λονδίνου
Και με τη συμμετοχή του μουσικού ελληνογαλλικού συγκροτήματος
ΟΙ ΜΕΡΑΚΛΗΔΕΣ (OI MERAKLIDES)
avec
- Bernard Berretta (mandole, chant),
- Viviane Pascal (baglama, chant),
- Leonardo Belgioioso (bouzouki et chnat)
- Christina Komi (guitare, chant).
