Ο Νίκος Γκάτσος γεννήθηκε στην Ασέα Αρκαδίας από τους αγρότες. .Τέλειωσε το Δημοτικό στην Ασέα και το Γυμνάσιο στην κοντινή Τρίπολη, όπου γνώρισε τα λογοτεχνικά βιβλία, τις μεθόδους αυτοδιδασκαλίας ξένων γλωσσών, το θέατρο και τον κινηματογράφο.
Έτσι, όταν το 1930 μετέβη στην Αθήνα για να εγγραφεί στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών , ήξερε αρκετά καλά αγγλικά και γαλλικά, είχε μελετήσει τον Παλαμά, τον Σολωμό και παρακολουθούσε τις νεωτεριστικές τάσεις στην ποίηση της Ευρώπης. Στην Αθήνα πρωτοδημοσίευσε ποιήματά του, μικρά σε έκταση και με κλασικό ύφος, στα περιοδικά “Νέα Εστία” και “Ρυθμός” Την ίδια περίοδο δημοσίευσε κριτικά σημειώματα στα περιοδικά “Μακεδονικές Ημέρες”, “Ρυθμός” και “Τα Νέα
Γράμματα”. . Καθοριστική υπήρξε η γνωριμία του με τον Οδυσσέα Ελύτη το 1936. Συνδέθηκε με το ρεύμα του ελληνικού
υπερρεαλισμού.
Το μοναδικό βιβλίο που εξέδωσε όσο ζούσε είναι η ποιητική σύνθεση “Αμοργός” (Αετός, 1943), η οποία θεωρείται κορυφαία
δημιουργία του ελληνικού υπερρεαλισμού με τεράστια επίδραση στους νεότερους ποιητές. Η μεγάλη συνεισφορά του Γκάτσου, ωστόσο, είναι στο τραγούδι ως στιχουργού. Έφερε την ποίηση στον στίχο και κατάφερε να δώσει, κυρίως μέσω της συνεργασίας του με τον Μάνο Χατζιδάκι, τον κανόνα του ποιητικού τραγουδιού. Το 1987 τιμήθηκε με το Βραβείο του Δήμου Αθηναίων για το σύνολο του έργου του, ενώ το 1991 του απονεμήθηκε ο τίτλος του Αντεπιστέλλοντος Μέλους της Βασιλικής Ακαδημίας Καλών Γραμμάτων της Βαρκελώνης για τη συμβολή του στη διάδοση της ισπανικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα.
Διαβάστε επίσης….
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης εγκαινιάζει στις 9 Μαΐου τη νέα περιοδική του έκθεση με τίτλο «Τα εκατό
χρόνια των ανασκαφών της Γαλλικής Σχολής Αθηνών στη Θάσο». Η έκθεση έχει ως στόχο να παρουσιάσει το
πολύπλευρο έργο που επιτελείται από τη Σχολή εδώ και 100 χρόνια στο νησί της Θάσου.
Η έκθεση, που θα διαρκέσει μέχρι το τέλος Αυγούστου του 2011, περιλαμβάνει πλούσιο αρχειακό φωτογραφικό υλικό
και παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον για την ιστορία της αρχαιολογικής έρευνας του νησιού. Οι έρευνες της ξεκίνησαν το
1911 όταν ακόμη η Θάσος τελούσε υπό τουρκική κατοχή και συνεχίστηκαν μετά την απελευθέρωση του νησιού
αδιάλειπτα μέχρι τις μέρες μας.
