Το Δ.Σ. της Ελληνικής κοινότητας των Παραλίων Άλπεων σας προσκαλέι στην κοπή της βασιλόπιττας που θα πραγματοποιηθεί στο Espace des Associaations το Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2023 στις 15:00
Η κοπή της πίτας είναι μια καλή ευκαιρία για εορτασμό αλλά και για συζητήσεις πάνω στην πολιτιστική δραστηριότητα της κοινόητας και τις εκδηλώσεις που προγραμματίζονται για το νέο χρόνο.
Τα χριστιανικά ελληνικά ήθη και έθιμα
Όταν ο Δεκέμβρης φανεί, μια γλυκιά Χριστουγεννιάτικη ανυπομονησία γεννιέται και εξαπλώνεται γρήγορα στη καθημερινότητά μας. Λίγο οι φανταχτερά στολισμένες βιτρίνες των καταστημάτων, λίγο οι στολισμένοι δρόμοι, λίγο οι χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις που ξεκινούν από νωρίς κάθε χρόνο μαζί με τις χριστουγεννιάτικες μελωδίες στο ραδιόφωνο…δεν θέλει και πολύ !!
Ένα πλήθος από ήθη και έθιμα πλησιάζει ενώ οι μέρες μετρούνται αντίστροφα μέχρι τα Χριστούγεννα, ένα πλήθος που μας γεμίζει αναμνήσεις κοντινές και μακρινές. Έχετε αναρωτηθεί όμως ποτέ από πού προέρχονται όλα αυτά; Πόσα χάθηκαν στο χρόνο ή πόσα ακόμα άγνωστα υπάρχουν; Ας κάνουμε ένα χειμωνιάτικο ταξίδι σε ατμόσφαιρα γιορτινή και προπαντώς ελληνική για να το ανακαλύψουμε !!
Το Χριστόψωμο παρασκευάζεται από τη νοικοκυρά του σπιτιού
Από τις προετοιμασίες της παραμονής των Χριστουγέννων, το ζύμωμα του Χριστόψωμου είναι αυτή που αναμφισβήτητα ξεχωρίζει. Το Χριστόψωμο, δηλαδή το «ψωμί του Χριστού», φτιάχνεται με ιδιαίτερη ι υπομονή από τη νοικοκυρά . Αναπόσπαστο χαρακτηριστικό του αποτελεί ο χαραγμένος σταυρός στη πρόσοψη, ενώ ταυτόχρονα τις εντυπώσεις κλέβουν τα διακοσμητικά σκαλιστά σχέδια ή άλλα πρόσθετα στολίδια, που έχουν ως σκοπό την έκφραση διαφόρων πεποιθήσεων των πιστών.
Παιδιά τραγουδούν τα κάλαντα ….
Τα Κάλαντα αποτελούν δημοτικά ευχητικά και εγκωμιαστικά τραγούδια με Βυζαντινές ρίζες που ψάλλονται κάθε χρόνο κυρίως την παραμονή μεγάλων θρησκευτικών εορτών, όπως τα Χριστούγεννα, η Πρωτοχρονιά και τα Θεοφάνεια. Τα κάλαντα ψάλλονται κυρίως από παιδιά, είτε μεμονωμένα είτε κατά ομάδες που περιέρχονται σε οικίες, καταστήματα, δημόσιους χώρους με τη συνοδεία του πατροπαράδοτου σιδερένιου τριγώνου, αλλά ενίοτε και άλλων μουσικών οργάνων, όπως φυσαρμόνικας, ακορντεόν, τύμπανου, φλογέρας, λαούτου, νταουλιού κ.ά. Οι τραγουδιστές – οργανοπαίκτες των καλάντων ονομάζονται “καλαντιστές”. Κύριος σκοπός των τραγουδιών αυτών είναι μετά τις αποδιδόμενες ευχές, δηλαδή τα “Χρόνια Πολλά”, το φιλοδώρημα είτε σε χρήματα (σήμερα) είτε σε προϊόντα (παλαιότερα). Ο μεγάλος αριθμός των διαφόρων παραλλαγών είχε ως αποτέλεσμα το διαχωρισμό τους σε εθνικά ή αστικά και σε τοπικά ή παραδοσιακά (κατά περιοχή). Στα χριστουγεννιάτικα κάλαντα έχουν καταμετρηθεί περισσότερες από τριάντα παραλλαγές μόνο στον Ελλαδικό χώρο.
Η βασιλόπιτα ένα έθιμο που συνδέεται με τη ζωή του Μ.Βασιλείου.
Στην ελληνική παράδοση η ημέρα της Πρωτοχρονιάς είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη γιορτή του Αγιου Βασιλείου, ενός ταπεινού Έλληνα αγίου με μαύρα γένια και σκούρο φτωχό ράσο, που έρχεται από την Καισάρεια της Καππαδοκίας να ευλογήσει τα σπιτικά μας και να λάβει το δικό του κομμάτι από τη βασιλόπιτα που φτιάχνουμε προς τιμήν του (πάντα κόβουμε ένα κομμάτι του Χριστού, ένα της Παναγίας, ένα του αγίου Βασιλείου, ένα του φτωχού, ένα του σπιτιού, και μετά τα δικά μας.
Το σπασμένο ρόδι που φέρνει τύχη και ευμάρεια.
Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, ο νοικοκύρης γυρνώνταςαπό την εκκλησία σπίτι, και μπαίνοντας μέσα σπάει το ρόδι πίσω από την εξώπορτα, το ρίχνει κάτω με δύναμη, για να σπάσει και να πεταχτούν οι ρώγες του παντού και ταυτόχρονα λέει: “με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος κι όσες ρώγες έχει το ρόδι, τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη τη χρονιά”.
Το στόλισμα του ελληνικού καραβιού ….
Ένα έθιμο που υποχώρησε στη φθορά του χρόνου, όμως κανένας δεν δείχνει να το έχει ξεχάσει είναι αυτό του στολισμού του παραδοσιακού ελληνικού καραβιού. Σύμφωνα με τη παράδοση το καράβι συμβολίζει την καινούρια κατεύθυνση που δίνει στη ζωή του ανθρώπου η γέννηση του Χριστού. Αποτελεί συνήθεια των παλαιών εποχών της χώρας μας. ,Πριν από 50 χρόνια, δηλαδή έως και την πρώτη μεταπολεμική δεκαετία, συναντούσαμε το καραβάκι σε πολλά ελληνικά σπίτια και στα χέρια των παιδιών που έλεγαν τα κάλαντα. Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια αξιέπαινη προσπάθεια ορισμένων Δήμων της χώρας να επαναφέρουν το έθιμο στην αρχική του μορφή,